.................
"çünkü yüzlerle birlikte anlamlar da azalır,
ve anlam,
yüzün öteki yüzüdür"
.................
"bilinmesin;
yalnızlık biraz da,
herşeyi bilmenin ta kendisidir."
.................
"yalnızlık alıp karşına kendini, öteki kendinlerle konuşmaktır.
bakışmaktır, öteki kendinlerle;
dövüşmektir.
kimi zaman da, öldürmektir
içlerinden sana en çok benzeyeni, benzemiyor diye.
yalnızlık öldürmektir."
................
"ben yalnızlığı
sensizlik sanmıştım her keresinde."
.................
"ben sensizliği yalnızlık sanmıştım her keresinde.
yüzün gelirdi bir yerlerden bir ülke,
kokun gelirdi bir bahar
ve gülüşün gelirdi de bir düş gibi,
ille de kendini kendine vurmuşluğun gelirdi de;
ben hep şarkı sanırdım gökyzünü
kimbilir kimin söylediği.
ıssız teknelerle kıyılarıma koşardım hemen,
bakardım (bakmak uzanmaktır);
atlaslar yırtılırdı düşümün bir ucunda,
bir ucunda ben;
ve suların unuttuğu yunus hıçkırıklarıvururdu alnıma
dudaklarımdan tuz kervanları yürürdü.
kervanlar ki birer seraptır harami günlüğünde."
'ilif' :) paylaştı bu kitabı benle: Yalnızlıklar / H.Ali Toptaş.
çantasından çıkardı: "ilgini çeker bak! " diye.
(hikayesi de kendisi kadar güzel kitap!! )
yazmaya başlayınca beğendiğim cümleleri, baktım ki sonu yok.
ben de gerisini size bıraktım!
En kıza zamanda okumam gerekiyor sanırım :))
YanıtlaSil