sıfır.

pazartesi günlerden.

pembe giydim bugün. puslu pembe. olamaz mı puslu pembe, niye olmasın? öyle civil civil diil. çiçeklerin ortalarında mavi var. yeşil var bir de kahve var birkaçında.

sonra.. sonra uzaklar çağırıyor. sesleri bile çıkmıyor ama nasıl beceriyorlarsa çağırıyorlar. öyle bir tınıyor derinlerde bir yerde..

sonra bir meltem eser sahilde yüzünüze.. dönünce tekrar duymak için dalga seslerini ezberlemeye çalışırsınız..

...

ezberim hiç iyi değil benim.


.

ondokuz

siz efendim evet siz.. siz herhalde istiyorsunuz ki herşey hep sizin istediğiniz zamanlarda olsun.. sizin dertleriniz dert sizin tasalarınız büyük, acılarınız acı, sevinçleriniz kutlanması gerekli şeyler.. biz siz istediğinizde yanınızda bitiverelim.. dinleyelim anlayalım.. gel deyince gelip olmadı uzak kalalım.. ama hep iyi hissettirelim..

nasılsa sizin olmayan üzüntü üzüntü değil, karmaşalar konuşulmaya değmez..

size iyi günler.

on2haziran

dünya bir oyun alanı. ben oyun oynamayı bilmiyorum.

mesela datça burnumda tütüyor..

nicedir yoktu ortada. anlatmıştım önce gözlerden başlıyor.. diyor ki geliyorum.. önce hissettiriyor kendini.. sonra ver elini ağrı.. ver elini karanlık ve uyku..

tatil planı yapmalı.. geç oluyor.. datça zamanı diye birşey var gene geldi.. orda sahilde sessiz salaş gösterişten uzak.. huzurlu.. yenilenip geri gelmeye ihtiyacım var.. ruh halim oldukça düzeldi.. kötü günler hemen hemen geride kaldı zaman zaman korkuyorum geri gelirler mi diye.. söylüyorum lady'ye geliyor e sonra gidiyor merak etme diye..

bu geçen zamanda neler mi oldu?


bir duvak provası..

bir saray ziyareti..

bir nişan...

bir boğaz manzaralı yemek..

bir yürüyüş..

bir de ben..

öyle geçti gitti günler..

sizde ne var ne yok?