özlemek (üç*)

...
“sana bakamıyorum”.. (yerdeki halin çok kötü)
“lütfen sesimi duy ve iyi ol. benimle kal.”
“biri ambulans çağırsın…” (bağırır)

(öncesi)

“gel buraya, çok özledim!
şimdi özlem dolu sarıl bana.
sarıl diyorum sana!”
(içine çekip koklar)
“şimdi ayrılığın tokadıyla git.”
(kızın yüzünü iter erkek / hemen akabinde büyük o kendine özgü kahkahası!)

…
arada bir yerde teyze görülür. (ne alaka?)
…

olayın en başı, daha ilk kez yukarı çıkarken;
“bu kitap!? (merdivende dağınık kitapları işaret eder) evet bu 40 tl eder? (bakışlar alabilir miyizi sorar)
kız; “alın tabi!”

heyecanla koşar. ö z l e m l e !

…
biri ambulans çağırsın.
….

yaklaşma (gülümseyerek söyler, çocukluğunun korkuluksuz terasındadır)
“bak işte böyle der erkek…”
kendini bırakır boşluğa!!!!

“ne yaptın?!!!” (korku, şaşkınlık!)
"b i r i   n o o l u r a m b u l a n s   ç a ğ ı r s ı n".. (ağlar kız)
dağılmış halde kız..
birinin “sen ara ambulansı” dediğini duyar..
“aramayı beceremiyorum ki..”
…

merdivenlerden inerken ağlıyordur kız..

.