eylül13

şimdi sen gidiyorsun ya. oysa kal diyorum ben. gitmesen istiyorum.. sonra perdenin aralığından güneş süzülüyor içeri. karşı balkondaki geniş omuzlu kadının sesi.. sokaktaki gürültü salonda sanki..

düşün düşün aşamıyorum engelleri.. 

uzun zamandır dokunmadığım makina masanın köşesinde. bir türlü sokağın başına kurulmayan çiçekçiden alamadığım çiçekler.. vazom boş. acaba perde mi alsam(?) diyorum. odadaki renkleri mi değiştirsem?.. değiştirmek istesem de hep o tonlara kaymıyor muyum?

kahverengi sosyal dengeyi ve toplum içinde rahatlığı sağlar. zihin üzerinde etkilidir.

o yüzden mi zihnim çok(!) berrak? ay az daha inanıcam. berraklık iyidir. açık olmak. net olmak. hani o benim olamadığımdan (hep saklandığımdan)...

dönüp bakınca görüyorum, ayak izlerimizi bırakmışız!