beş defa başlamışım yazmaya hepsi taslak olarak kalmış..
oturabildim bu gece yazmaya.. ama zor günler bu günler.. belki de o yüzden başlayıp başlayıp yarım bırakıyorum..
ne mi oluyor..
büyük bir aileyiz biz..arkadaşlarım, kardeşleri onların aileleri hepimiz birlikteyiz. birlikte büyüdük, dile kolay 20 yıl oldu..gün geldi ailelerimizden çok beraber zaman geçirdik..yıllardır sevdik, kızdık, küstük, ağladık çok güzel günlerde beraberdik.. zor günlerimiz oldu, kayıplarımız! ben babamı kaybettiğimde tosunum yanıbaşımdaydı (daha bir çoğu öyleydi ya!). o dayanlması zor günlerde yüzümü güldürmeyi başaran nadir insanlardandır.. şimdi yine zor günler yaşıyoruz; çok zor.. malesef pamuk hasta. pamuk tosunumun annesi (bu isim öyle uygun ki ona)! o pamukluğuna hiç örtüşmeyen bir hastalığı var..hiç hem de.. yanına gitti tosunum, yanıbaşında, onunla.
çok buruk geçiyo bu günler ve işte böyle zamanlarda aslında nasıl aileymişiz onu hissediyo insan. acısını içinde yaşayıp..
inanıyoruz biz herşey en iyi şekilde ilerlicek.
kimseyi üzmek diil yazma sebebim. ama bizim yolladığımız dualara sizinkiler de eklenir belki.. onlar da hem tosunumun hem pamuğun hem kardeşin hem babalarının yüzünü gülümsetir.. kimbilir..
bu gece uyumadan siz de güzel dileklerinizi gönderin olur mu?!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder