8/09/2010

dokuzun ikisi

hadi artık gitmek istiyorumm..

o kadar yorgunum ki, yani hiç birşey dinlendirmiyor.. ne uyku, ne yapılan keyifli şeyler.. hiç biri mi kar etmez.. yok işe yaramıyorlar. suratsız suratsız dolaşıyorum etrafta. ha bi tek o diil ki, istanbullular olarak başımıza çöreklenen o çekilmez sıcaklar..

...
tanıyamıyorum bu ara pek te kendimi.. (-ya neyse şimdilik onu geçelim!)
...

sanırım (sanıyosun? hahah güldürdün beni) depresyonun eşiğindeyim belki girdim de haberim yok.. herşey üstüme üstüme geliyor bu aralar.. (hep yakın hep yakın nereye kadar lady?) geçen ayın ortasından beri sürekli birşey oluyo, sürekli (bazen bilerek, bazen başa çıkacağımı sanarak, bazen bilmeyerek) bir atraksiyonun içideyim. (ne gerek varsa?!) güzel başladı haftasonu huzurlu, keyifli.. bitişi pek öyle olmadı (olsa şaşardım)! yoook canım b.k atmıyorum kimseye, birşey olması gerekiyorsa mutlaka oluyor. ya sen sebep oluyorsun ya karşındaki olmadı tökezleyip b.kun üstüne düşüyosun :) (ukala lady'ye bak sen, kendini başka bi b.k sanıyosun sen de hahaha!)
...

hayalleniyorum arada! masamdayım, ama yokum aslında.. sahildeyim. kitabım var. müziğim olmazsa olmaz (-sahilde böyle sakin müzik dinlenilmez - sen nerden biliyosun nasıl müzik dinlenir hı !) güneşi batırıyorum. sahilde yemek yiyoruz.. kadehimiz dolu.. (artık içimizden ne içmek gelirse!)


geri sayıyorum!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

daha önce nolmuş ki?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...