şeş cehar.

iş çıkışı pazara gittim. uzun zamandır gitmemiştim. muhtemelen sizin de benden farkınız yoktur.. farkettim ki -adım adım değişiyor yoruluyor algılarım- başka bir dünyaya çekiyor beni içinde bulunduğum döngüm. büyüdüğüm öğrendiğim şeylerden uzağa. annem olmak istemiyorum. yada ablalarımdan biri. ama o beni çeken "must"ları da yaşamak istemiyorum; iş, ev, koştur koştur ordan oraya yetiş.. daha normal şeyler istiyorum hayatımda. ne biliim eve gelip beraber yemek yapmak -şu an öyle biri olmasa da- yemeği özenilmiş güzel bir masada yemek, üstüne bir kadeh şarap, ya da az şekerlisinden bir kahve içmek.. ne biliim öyle şeyler..

çocuk ta isterim ben yakında bu gidişle ortada bişeycik yokken!