yediMart.

"bazen umutlanmak ve değer vermek te acı verir."

çizgi dizileri çok sevdiğimi anlattım mi size hiç? sıkılmadan saatlerce izleyebilirim..

mesela bu cümleyi bir çizgi dizide duymak mümkün, - ama bizim dramatik dizilerimizde duyamazsınız!

işte tam da böyle söyledi elini omzuna koyduğunda..

...diyorum ki;

hiç o yaşımızın gerektirdiği ciddi şeylere dalmasak? olmaz mı.. dicem ama.. olmuyor tabii.. bir sürü şey geçiyor aklımdan.. bakıyorum, okuyorum yazdıklarını.. inanamıyorum.. şaşırıyorum.. insana belki de bir(bir)ini hiç tanımış olduğunu düşünmek kötü hissettiriyor.. aslında bir yandan da şunu biliyorum ki; kızgınlık çok şey yaptırır.. çok şey söyletir. sırf o yüzden kalbim tamamen buz bağlamıyor..

bi an gelicek inanıyorum buna sen ister inan ister karşı çık! bence o haksızlık, insanın karşısındakini nasıl incittiği dökülecek ortaya.. ve kişinin, karşısındakini nasıl biliyorsa sadece öyle olduğu.. anlaşılacak ama bu senaryoda belli ki geç olacak..

"ben de değer verdiğim birini kaybettim ama ölmedi. sadece uzaklara gitti "