günler..

böyle bir dellendim. böyle bir göğsümün üstüne ağırlık bindi. derin alıyorum nefesi ağırlık düşsün gitsin diye. ama baya yer etti. pek gidecek gibi durmuyor.

sanki fonda müzik çalıyor gibi. eskiden de çalardı aslında. gerçekten de çalardı. sonra saçlarımı sarardım. kıvır kıvır olurlardı. sonra akşam hafif karanlık evimde yalnız da olsa keyfini çıkarırdım akşamın. olmuyor öyle artık. kimsenin kabahati değil. benim de değil. daha umursamaz olmak, daha oluruna bırakmak istiyorum herşeyi. çok yol katettim. biliyorum farkındayım. ama daha çok yol var gidecek. kimin gitmeye gücü var kimin yok acaba?

Yalnız aşkı vardır aşkı olanın Ve kaybetmek daha güç bulamamaktan. Sen yüzüne sürgün olduğum kadın, Kardeşim olan gözlerini unutamadım. Çocuğum olan alnını ,sevgilim olan ağzını, Dostum olan ellerini unutamadım. 

ben herşeyin özünde iyilik olmalı diye savunan lady çok zorlanıyorum. öyle değil mi acaba?