Burasi öyle çok Bayram havasında değil dogrusu..anne ve ben birlikteyiz..ablalar yeğenler dagildilar biryerlere..ben mı?sürekli bir yemek döngüsü icindeyim(tv de antiloplarin yemek yemelerinden bahsediyor/nereye baksam yemek:s) gecikmeden çok ta trafiğe kalmadan dönmeyi planlıyorum istanbula
Bayram anlatmak gelmiyor içimden...aslında pek bisi anlatmak gelmiyor içimden de gene de susmuyor deli gönül...Ağustos ayı bittiğinde 5 ay olacak evimden girmeyeli o.çok acayip bisi..
Sonra ben çok mü dirdir ediyorum bu konuda diye düşünüyorum; seviyorum sirinlikleri benimle olsa bile flört etmeyi onunla, merak etsin, arada şımartsin ben de onu simartiim, biraz şaşırtalım birbirimizi, sürpriz yapalım, o çıksın karşıma birden yada ben toparlanip gideyim ona..ille o bana bisi almıcak-öle diil sevmek- bu kez ben ona birşeyi alıp kapısında bitimim.. Ben gidince gülümsesin gözlerinin ici..öyle donuk bakmasın gözleri..hep ben sormiim nerde nasıl diye...yada ben nerdeydim diye ben söylemim.. Aklının bı köşesi bende olsun.. Zulüm olmasın benle ilgili seyler...zulüm diilse ben de öyle hissediim nolur...
Sacımı okşasın ben başlayınca konuşmaya..bilsin ki sacımda dolaşan elleri herseyi iyileştirecek../iyileştirecek ben biliyorum..
tedavisi kolay bir hastayim ben...
.........
herseyi tek bı yerde okuyunca ben olsam "seni sevdiğine emin misin?" diye sorardım..
.........
seni yerim!
YanıtlaSilOlur :s
YanıtlaSil