birAralık.

sevgili depresan'ın seçtiği şarkı aldı beni götürdü.. birden uzaklaştım ofisten.. emin olamadım güzel günlere mi zor günlere mi götürdü diye.. ona da yazdım.. aldı götürdü öle.. 

bu sabaha üzücü bir haberle başladık.. çok şükür korkacak birşey olmadığı ortaya çıkmış olsa da iş arkadaşımın annesinin başına ufak bir kaza gelmiş.. üzüldüm.. çok üzüldüm hem de.. eskisi gibi değil hiç bir şey.. eskiden de korkardım sevdiklerimi kaybetmekten.. insanların sevdiklerini kaybetmesinden.. ama artık sanki daha başka korkuyorum bundan..  

bilen bilir yazmıştım biryerlerde.. babamı kaybettiğimi.. evet çok zaman geçti sanki.. ama son günlerde çok özlüyorum onu.. şimdi bile yazarken gözlerim doluyor.. burnumda tütüyor kokusu bazen,  sonra sanki normalleşiyor bazen..


"sizin hiç babanız öldü mü?
benim bir kere öldü kör oldum
yıkadılar aldılar götürdüler
babamdan ummazdım bunu kör oldum
siz hiç hamama gittiniz mi?
ben gittim lambanın biri söndü
gözümün biri söndü kör oldum
tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
şöylelemesine maviydi kör oldum
taşlara gelince hamam taşlarına
taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
taşlarda yüzümün yarısını gördüm
bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
yüzümden ummazdım bunu kör oldum
siz hiç sabunluyken ağladınız mı? " (c.süreya)


.....
koptum gittim öyle...