Sonra gece olur..
Perdeler kapandi. Hava soğudu. Açık pencere artık zor. Gündüz terliklerimiz ayağımızda hala ama gece.. Geceler soğuk.
Sonra ev karışık. Karmaşık. Dağınık. Ama çok dağınık. Senin gördüğünden farklı, sanki ruhumun her parçası bir yere dağılmış. Odaların her köşesinde birer parçası..
Sizin sorunlarınız olmamalı. Olmuyor sırıtıyor hepsi.
Sol tarafım ağrıyor, yok öle atıfta bulunmada falan yok, sol tarafımda ağrı var. Biraz fazla yürüsem hemen öyle oluyor.
Sonra sizin değil benim sorularım yanıtsız. Cogu yanitsiz.. Belki sizin mesajlarınız sessiz benimkiler de.
Öyle iste.. Var bişiler.. Neyi neresinden anlatım bilmiyorum ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder