nasıl böyle değiştim/değişiyorum? ben kendimi şımartmayı severim. çıkıp kendi başıma birşeyler yapmayı.. kendime hediye almayı.. kadehimi doldurup film izlemeyi.. severdim mi demeliyim acaba? ...yeni müzikler bulmayı.. adını sanını bilmediğim insanları sesini sonuna kadar açıp dinlemeyi.. saat kaç olursa olsun kalkıp gitmeyi.. yada gelmeyi!
noldu bilmiyorum.. noluyor! beni sevmesini mi bekliyorum o mu yapıyor beni böyle?
gecenin bir saatinde kalkıp karşıya geçen.. sabahın köründe kalkıp yollara düşen.. kesinlikle bugünden daha eğlenceli.. az üşengeç.. böyle durgun değil.. ha yine durgun görmezsiniz karşılaşsak bir yerde.. bol gülümsemeli.. ama öle diil işte.. ağır herşey..
ayrıca bi de evin iyi kızı modu!?? o neyse, niyeyse! bakmayın siz orda burda lady yazıyor.. kraliyet ailesi değil en sonunda.. lady'lik biraz ev hatunu modundan uzak olmayı seçmek biraz nazlı olmak.. en sonunda iyi ev kızı hali ne ? olmasını istemediğim bişi... tercih etmek.. şimdi nerden çıktı bu?
dün farkettim ki fotoğraf makinamın şarjı haftalardır yokmuş.. makinayı aldığımdan beri böyle birşey olmadı.. örneği yok, işte bundan bahsediyorum tam olarak! ...hergün ufakta yeni bir sıkıntı oluyor gibi, sağlığım iyiye mi gidiyor kötü mü? aslında yok bişi .. normal şeyler bunlar çok şükür! galiba ağırlaştırıyor bunlar da beni..
son yarım saattir ayakkabılarımı giyip yürüyüşe gidemedim/mesela!
bir de feminenliği saklama/saklamaya çalışma hali var! son zamanlarda.. sanki kendime biçtiğim rol gibi... kollamaya çalışmak gibi.. sanki zarar gelecekmiş gibi.. bi yandan erkek duruşunu algılamak.. erkek baskın toplumda onlardan gelen bazen istem dışı, belki bazen bilerek oranıza buranıza yapışan bakışlar.. sahi siz yorulmuyor musunuz yapışkan gözlerden?
..yapışkan gözlere inat uçuşmak gerek!
aslında burda çokşey yolunda.
"çokşey"i "herşey" yaptığımızda eksiksiz olacak.
öpüldünüz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder