4mart

bilir misiniz; bazen anlaşılmaz bir şekilde çok zaman geçirmek sizi uzaklaştırır.

söylemiş miydim size erkek arkadaşımla ayrıldık biz. aslında oldu bi süre ayrılalı.. kağıt üstünde yani gerçekte çok öyle olamıyor. bilirsiniz siz de.. öyle pat diye bitmesi için bence çok kötü birşey olması gerekir ilişkilerde.. yoksa aklı selim insanlar nasıl hiç görüşmemeyi hiç konuşmamayı hayata geçirebilir ki? ben bilmiyorum yapamadım.... hiç konuşmamak için uçlarda şeylere ne bileyim çok sinirlenmeye çok nefret etmeye fln ihtiyaç var.. iyi birşey mi bu, diil.. yada yeni bir hayata başlamak gerek.. hiç te ayrılıp hemencecik yeni biriyle birşey paylaşmadım olamıyor bu bünyede öyle şeyler..

kafam karışık.. ve onu da yoruyorum karışıklığımla ve evet her zaman yanımda biliyorum o ayrı ama uzaklaştırıyorum onu.. içten içe çekildiğini görüyorum.. hissediyorum.. olması gereken o ona göre. o hep mantıklı.

bense hep "o an"a kapılan...

bazen kaybolmam ne yapıp edip gitmem gerektiğini hissediyorum onun hayatından.. fazlalık olduğumu düşünüyorum yorduğumu... gitmek.. böyle bir var bir yok misali.. "birdenbire" ... o zaman huzura erecek bensiz gibi geliyor..

ben mi?

ben bilmiyorum.