günaydın ❥

"....Sana yakışanı yapmak istiyorsan, az bişey zorlanacak ve öncelikle sana engel olan bazı temel unsurları dönüştürmek, değiştirmek, iyileştirmekle uğraşacaksın!

İnsanın gözü ileriye dönük olsa da, gönlü geçmişe takılıdır…

Takıntılarımız, yarım kalmışlıklarımız, ayak bağlarımız, gerçekleşmemiş heveslerimiz, içimize uhte olmuş deneyimlerimiz ya da deneyememelerimiz, bizi ileri gitmekten alıkoyar. Önümüzde açılan yolda ilerlememize mani olan, umutlarımızı kıran, zevkimizi bozan bir durum varsa, ve bu durumu şimdilik ortadan kaldırma şansımız yok gibi duruyorsa, tek çare yaklaşımımızı değiştirmektir! Muhtemelen geçmişte de böyle durumlarda nasıl hareket edeceğimize dair sorunlar yaşamışızdır. Sabır, özen, tevekkül, gayret, cesaret ya da basitçe ”nefsimize kolay gelmeyeni yapmak” konusunda eksik kalan derslerimizi almadan, evrenin bizi bu geçitten geçiresi yoktur. "

(http://junoastrology.com/2015/07/24/venus-retrosu-bize-gercek-degerimizi-veren-nedir/#more-7949)

 

"denge"

aşkım da değişebilir gerçeklerim de..

pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı
yangelmişim diz boyu sulara
hepinize iyiniyetle gülümsüyorum.


hiçbirinizle dövüşemem
benim bir gizli bildiğim var
sizin alınız al inandım
morunuz mor inandım


ben tam kendime göre
ben tam dünyaya göre
ama sizin adınız ne
benim dengemi bozmayınız.

T.Uyar

korkağın teki olmuşum da haberim yok.

yapamayacağım galiba.

yirmi dokuz.

sonra onlarca onlarca düşünce.

çok yorucu bu uzun günler. çalışmak insanın akıl sağlığı için gerçekten iyi. hayat ise bir kalabalık bir çok yalnız. ama sizin istediğinizi kadar kalabalık, istediğiniz kadar yalnız.

..hele bugün çok zamanım vardı düşüncelere. sahile indim. kitabımı aldım. okuyabiliyorum bu ara. zaman zaman okuyamazsınız ya. bu dönem onlardan değil. okuyabiliyorum ve hissediyorum da okuduklarımı. güzel bir duygu.

sonra diyorum ki bu benim zorluk diye isimlendirdiğim hiçbirşey aslında zorluk değil. başka birşey. şımarıklık de. zayıflık de. güçlü olma çabası de.. diil ama korkmak de. başak başka şeylerin hepsinden biraz belki. ama zorluk değil.

özlüyorum.. ama günün sonunda gitti kalmadı sevgisini hissettiğim de.


insan önce kendini affetmeli herşeyde. ve kendini sevmeli.
sizin kendinizi sevdiğiniz ve kıymet verdiğiniz kadar sevip değer veriyor herkes.
ve sevgi affetmekten ve değer vermekten geçiyor.

kasım belki başka olur.

yirmisekiz ekim.

.....silerek başladım yazmaya.. izlediğim filmi anlatacaktım. cümlenin etkisi var hafızamda ama kelimeyi bulamıyorum..
oysa olan biten sevdiği kadını değiştirmeye çalışan bir erkeğin cümlesiydi.. paylaşmak istediğim. hepsi o.

hepimiz birilerini değiştirebileceğimizi zannediyoruz. oysa bi düşünmeli; küçücük henüz hala birey diye bile tanımlamadığımız bebekleri bile değiştirmek mümkün değil. içimizden gelen sesler davranışlar hep..

son 3 yıldır yoksa dört mü demeliyim sevdiğim hayatımı paylaştığım bir adam var. hayatımın parçası oldu. sevdik birbirimizi. ama beni hiç olduğum gibi istemedi. hep değişeceğimi umdu. denedi değiştirmeye. çok denedi. ben esnemeye çalıştım. ortak bir yerde buluşmak istedim. vazgeçemedim çünkü.

snore ayrıldık. olamadı. bi şekilde bitti. ama bitmedi de. o zamanlar bana hep gitmem gerektiğini başka şeyler denemem gerektiğini söyledi durdu. sonra denedim ben. olmadı. ama fırtınalar koptu bizde.

sonra gün geldi dedi ki bana meğer benle hep mutsuzmuş.
ne büyük haksızlık. ikimize de. bana benle olduğu zamanlarda aslında mutsuz olduğunu söyledi. bencil olduğumu. hep bencilmişim. onun yanında olduğumu sandığım herşeyi meğer kendim için için yapmışım. destek olmaya çalıştığım şeylerin kıymeti yokmuş. hatta sekste bile .... devamını getirmeyeyim..

şimdi düşünüyorum. gözlerim doluyor her seferinde duyduklarımı anımsarken. söylediği onlarca şeyi kimi zaman kabul ettim ders aldım kimi zaman affettim kimi zaman unutmam gerekti unuttum.

peki ben bu sonuncuları ne yapıcam...